Tics en Tourette-syndroom

Bij kinderen komen tics frequent voor, maar zijn meestal van voorbijgaande aard. Omwille van de intensiteit en/of frequentie van uiten, kan het erg hinderlijk zijn voor kinderen en interfereren met hun dagelijkse activiteiten. De ernst van de tics kent een sterk wisselend beloop over de tijd, zowel over een langere periode als binnen een specifieke dag. Rondom de puberteit verergeren tics vaak, waarna de ernst van de klachten stilaan afneemt. Tijdig herkennen van tics bij jonge kinderen draagt bij aan het vinden van een goed afgestemde behandeling. Hierin dient te worden afgewogen wat de grootste hinder vormt: de tic zelf of eventuele comorbiditeit die aanwezig is. Zo kan bepaald worden waar de focus voor behandeling ligt. 

Gedragstherapie vormt de eerstekeusbehandeling bij uitstek, waarbij twee methoden het meest effectief bleken, namelijk habit reversal therapy of exposure met responspreventie. Geen enkele behandeling leidt tot volledige genezing: het zal vooral gaan om de tics tot een draagbaar niveau terug te brengen, d.w.z. een niveau waarop de hinderlijkheid voor kind en/of omgeving minimaal is. Een volledige richtlijn omtrent de behandeling van tics zoals opgesteld door European Society for the Study of Tourette Syndrome (ESSTS) werd in 2011 gepubliceerd en kan via deze link gevonden worden.